Gemakkelijk afwasbare graffiti

Dit filmpje laat zien hoe je met een laserstraal zeer tijdelijke graffiti aan kunt brengen op een gebouw. De apparatuur is van het Graffiti Research Lab en het gebouw dat gebruikt is is het KPN-gebouw bij de Erasmusbrug in Rotterdam. Nadeel van deze vorm van graffiti is dat de laser extreem gevaarlijk voor je ogen is.

Wuivende zonnebloemen

Met de content die je op beeldschermen laat zien kun je mensen beïnvloeden. Hierover schreef ik ook in mijn bericht van 15 maart over emotionele intelligentie.

In het boek Brand Lands, Hot Spots and Cool Spaces heeft auteur Christian Mikunda het over mood management en massage of the soul. Hieronder verstaat hij ervaringen, waaraan bijvoorbeeld winkelend publiek blootgesteld wordt, die stemmingsverbeterend werken. Als voorbeeld van dit fenomeen noemt hij onder andere de videoschermen met wuivende zonnebloemen in de Billa supermarkt in Wenen. Deze videoschermen hadden bijzondere effecten op de bezoekers van de supermarkt. Jachtige winkelaars gingen vaak stilstaan om te genieten van en zichtbaar op te gaan in de mooie beelden.

Bron foto: Little bear's field op Flickr

ZSO congres Digital Signage

Op 21 april was ik in Nieuwegein op een congres over Digital Signage georganiseerd door de branchevereniging Zeefsdruk en Signondernemingen (ZSO). Het doel van de bijeenkomst was om de mensen uit de branche op de hoogte te stellen van de mogelijkheden van het toepassen van digitale technieken.

De middag begon met een presentatie van van Christian Duykaert van Print and Display met de titel "Verschuivingen in de reclamebestedingen". Christian Duykaert sprak over de ingezette groei van de buitenreclame, onder andere veroorzaakt door het steeds minder aantrekkelijk worden van televisie als reclamemedium. Voor de in-store marketing was zijn visie dat daar nog heel lang sprake zal zijn van een combinatie van digitale met traditionele signage.

Deze visie werd gedeeld door Rijk Boerma van Buraeu Mijksenaar met betrekking tot digitale bewegwijzering in zijn presentatie met als titel "Ontwikkelingen in de signmarkt, interactieve gebouwen en de vraag naar minder borden". Bureau Mijksenaar verzorgt de bewegwijzering op onder andere stations en op Schiphol en in de RAI in Amsterdam. Voor informatie die lange tijd geldig is heeft het geen zin om voor een digitale oplossing te kiezen. Daar is print financieel aantrekkelijker. Digitale oplossingen zijn aantrekkelijk voor veranderlijke informatie zoals vertrektijden.

Jos den Hartog van Hecla Professional besprak in zijn presentatie "De ontwikkelingen in buitenreclame en LED technologie" onder andere de verschillende typen oplossingen die Hecla biedt: Branding screens, kunst, trafic control, sports, advertisers network en interactive screens. Een interessante reeks voorbeelden passeerde de revue: van het branding screen van een plaatselijke ondernemer die het scherm ook inzet voor de buurt bij belangrijke voetbalwedstrijden tot interessante kunstprojecten zoals dat van Martin Riebeek in Broekpolder waar je als je 's ochtends als forens je woonplaats verlaat uitgezwaaid wordt door stadsgenoten op een scherm boven de weg. Ook leuk om te horen was de anekdote over storingen in het grote scherm op station Utrecht. Daar bleken uiteindelijk muizen in te zitten die afkwamen op het voer dat gestrooid werd voor duiven in de stationshal.

Stan Thijssen van CBS Outdoor vertelde over "Trends in buitenreclame". CBS Outdoor verzorgt met ALIVE de content van onder andere het grote scherm in de hal van station Utrecht en de content van de schermen op metrostation Beurs in Rotterdam. CBS Outdoor kiest met ALIVE heel bewust voor het bieden van interessante informatie voor reizigers. Het verzorgen van de content voor het scherm in Lelystad waar ik een paar dagen geleden over schreef viel bijvoorbeeld buiten de scope van ALIVE. Hier is de content niet bestemd voor de doelgroep van ALIVE: reizigers. CBS Outdoor biedt met ALIVE reizigers een mix van regelmatig ververst nieuws en advertenties. De doelgroep van mobiele mensen is volgens Stan Thyssen voor adverteerders een zeer interessante. Deze doelgroep blijkt veel meer te besteden dan minder mobiele mensen.

Schaduwspel

In 2001 stond er op het Schouwburgplein in Rotterdam een aantal weken een installatie van kunstenaar Rafael Lozano-Hemmer. Door 's avonds in het donker felle lampen vanaf straatniveau schuin omhoog te laten schijnen werden schaduwen van voorbijgangers op de witte muren van de Pathé-bioscoop geworpen. In deze schaduwen werden bewegende portretten van mensen zichtbaar. V2_ en Las Palmas waren betrokken bij dit project in Rotterdam.

Ik kwam er laatst achter dat deze installatie in de afgelopen jaren meerdere malen hergebruikt is. Eind vorig jaar stond de installatie bijvoorbeeld op Trafalgar Square in London (zie website van de kunstenaar). Een verschil met het oorsponkelijke project in Rotterdam is dat de projecties tegenwoordig in schaduwen op de grond en niet op de muur geprojecteerd worden.

Het bovenstaande filmpje is vrij lang, meer dan negen minuten. Het is zeker het bekijken waard omdat het in redelijk detail uitlegt hoe de installatie werk.

Ik vind deze installatie bijzonder interessant omdat zij mensen uitlokt contact met elkaar te zoeken. Mensen zijn geneigd in groepjes samen te werken om een grotere schaduw te creëren en zo een grotere projectie tot stand te brengen. De grootte van de projectie wordt namelijk aangepast aan de grootte van de schaduw.

Ultra short film festival: Art by Chance

In mei 2009 vindt er een wereldwijd filmfestival plaats: het Art by Chance Festival. Het bijzondere van dit festival is dat het met name op narrowcastingschermen plaatsvindt en niet in bioscopen. Tijdens het festival worden korte films van internationale filmmakers getoond. Tot 10 april konden inzendingen ingestuurd worden. Het gaat om ultra korte films van uiterlijk 30 seconden. Er zijn inzendingen binnengekomen uit maar liefst 37 landen.

In Nederland zullen gedurende twee weken in mei de filmpjes voor zover nu bekend alleen op de beeldschermen in de trams in Amsterdam te zien zijn. Ik hoop dat daar ook nog een aantal wat grotere schermen bij gaan komen, zoals de City Media schermen op metrostation Beurs in Rotterdam, het scherm op het Rembrandtplein in Amsterdam of het nieuwe scherm in Lelystad waar ik gisteren over schreef. De big screens in Groot-Brittannië van onder andere de BBC waar ik op 25 februari over schreef zijn ook onderdeel van het festival.

Ik vind dit een geweldig initiatief dat kwalitatief goede films, beoordeeld door een vakjury, voor een breed publiek toegankelijk zal maken.

Interactie en user-generated content in Lelystad

Op 23 april wordt in Lelystad Streetcaster gelanceerd. Streetcaster gebruikt een scherm van 24 vierkante meter voor het uitzenden van onder andere nieuws, cultuur, live-evenementen en reclame. Maar er is ook plaats voor content van bewoners en er kunnen interactieve games gespeeld worden op het scherm.

Het Streetcaster-scherm is te vinden op het Stadhuisplein in Lelystad.

In maart zijn de eerste proefuitzendingen begonnen. Daarbij is aangetoond dat omwonenden overlast ondervonden. Met name het geluid was een probleem, ondanks het feit dat het geluid zo gericht is dat het vooral in de nabije omgeving van het scherm te horen is. In de testperiode is het geluid getest. Naar aanleiding daarvan is de juiste isolatie aangebracht en is het speakersysteem gefinetuned. Na de testperiode is er van geluidsoverlast geen sprake meer geweest.

Op 23 april vanaf 15.00 uur vindt met een presentatie in het stadhuis de lancering van Streetcaster plaats. Het programma en de site waar je je op kunt geven voor de presentatie zijn te vinden op de site van Immovator.

Bron afbeelding: still gebaseerd op een nieuwsitem van Omroep Flevoland over het scherm in Lelystad.

ScreenMedia Expo 2009: 3D, dunne schermen en interactieve schermen

Op dinsdag 7 april en woensdag 8 april vond in Londen de ScreenMedia Expo plaats. Ik ben beide dagen aanwezig geweest. Er zijn me tijdens het bijwonen van lezingen en het bezoeken van stands een aantal dingen opgevallen. Op 10 april schreef ik deel 1 van dit verslag.

De onderwerpen waar ik op 10 april van aangaf dat ik er op terug zou komen waren 3D, dunne schermen en interactieve schermen.

Op de expo waren meerdere aanbieders van 3D oplossingen, bijvoorbeeld Wututu, Samsung en Brandplay. Het waren allemaal oplossingen waarbij je geen 3D bril nodig hebt. Een belangrijk voordeel voor narrow casting van 3D is de extra aandacht die het oplevert. Wututu zegt in zijn folder dat vergeleken met 2D displays het percentage van het potentiële publiek de displays ziet en onthoudt stijgt van 15% naar 80%.

Verder toonde onder andere het bedrijf Prodisplay Technologies diverse projectiefolies, waarmee je glas in een handomdraai met behulp van een beamer kunt omtoveren in een beeldscherm. Ik heb andere posts regelmatig geschreven over interactieve winkelruiten. Op deze ruiten worden dit soort (vaak niet-zondoorlatende) folies gebruikt. Ook toonden ze Intelligent Glass. Dit is een glazen plaat die gebruikt kan worden voor projecties en die met een druk op de knop van doorzichtig in mat veranderd kan worden. In matte toestand kan het glas zowel voor projecties aan de voor als aan de achterkant gebruikt worden.

De folies en glasplaten van Prodisplay kunnen als interactieve schermen (touch screens) gebruikt worden. Een ander bedrijf dat interactieve oplossingen toonde was GEM Interactive. De interactieve communicatie van GEM maakt bijvoorbeeld gebruik van SMS, MMS, mobiel internet en Bluetooth. GEM Interactive richt zich onder andere op het openbaar vervoer en op luchthavens.

Bellen met een etalage

In mijn bericht van 28 februari schreef ik al eens over een game waarbij je je telefoon als afstandsbediening kon gebruiken.
Met de interactieve reclame in het bovenstaande filmpje kun je met je stemgeluid via je telefoon een vis creëren en er vervolgens mee bewegen met de toetsen van je telefoon.

Nieuwe vorm van mens-machine-interactie

Op zoek naar nieuwe vormen van computerinteractie bedacht David Merrill siftables: kleine interactieve computertjes ter grootte van koekjes.

Siftables reageren op elkaar, voelen beweging, hebben een schermpje en een draadloze radio. Zoals deze video laat zien kun je er onder andere mee rekenen, kleuren mee mengen en muziek mee maken.

Siftables hebben niet alleen zelf een beeldscherm, je kunt ze ook gebruiken voor interactie met beeldschermen (zie het fragment dat loopt van 3:55 tot 4:38 minuten).

Interactieve winkelruit

In mijn bericht van 4 april gaf ik een aantal voorbeelden van interactieve winkelruiten. Dat waren allemaal voorbeelden uit de Verenigde Staten. Dit filmpje toont een voorbeeld van wat dichter bij huis: Antwerpen. Het betreft een reclame voor de Nokia 5800 Xpressmusic. De oplossing, die werkt met touch-folie, is van het Belgische bedrijf iWindow.

ScreenMedia Expo 2009: Audio en facetracking

Op dinsdag 7 april en woensdag 8 april vond in Londen de ScreenMedia Expo plaats. Ik ben beide dagen aanwezig geweest. Er zijn me tijdens het bijwonen van lezingen en het bezoeken van stands een aantal dingen opgevallen.

Diverse sprekers hadden het over de voordelen van het toevoegen van audio aan boodschappen uitgezonden op beeldschermen. Audio zorgt niet alleen voor een verhoging van het aantal kijkers met enkele tientallen procenten, mensen onthouden de boodschap ook beter als er audio is toegevoegd.

Bovendien werkt in sommige gevallen geluid ook sfeerverhogend. En voor de gevallen waarin het onwenselijk is dat het geluid in de wijde omgeving van een scherm te horen is, is er de oplossing van Panphonics. Panphonics stond met zijn gerichte speakers op de expo. Als deze speakers aan het plafond bevestigd worden is het geluid alleen recht onder de speakers te horen. Als de speakers evenwijdig aan het scherm opgehangen worden is het geluid recht voor het scherm, afhankelijk van het volume, tot op een paar meter van het scherm te horen.

Verder werd er tijdens de ScreenMedia Expo veel gesproken over het in kaart brengen van het aantal kijkers. Aan digitaal adverteren zijn hogere kosten verbonden dan aan adverteren met bijvoorbeeld posters. Dit wordt veroorzaakt door de technologie die nodig is voor digital signage. Om de extra kosten te verantwoorden is het belangrijk om aan te tonen dat het een medium is dat extra aandacht trekt van voorbijgangers.

Uit het onderzoek dat ik besprak op 22 maart bleek dat digitale advertenties inderdaad meer aandacht trekken. Dit onderzoek is uitgevoerd met software van Trumedia, die in staat is te registreren of mensen kijken en hoe lang. Op de expo was Trumedia niet aanwezig. Wel waren er bedrijven aanwezig, bijvoorbeeld Dzine, die de facetracking software van Trumedia toepassen in de producten die zij hun klanten aanbieden.

Twee bedrijven die wel aanwezig waren die ook facetracking software aanbieden die vergelijkbaar is met die van Trumedia zijn Quividi en Wututu.

De toepassing van facetracking software is tweeledig. Aan de ene kant kun je er zoals ik al aangaf een beeld mee krijgen van de omvang van je publiek zodat je de effectiviteit van een campagne kunt beoordelen. Aan de andere kant is het niet alleen mogelijk vast te stellen of mensen kijken, maar ook hoeveel mensen kijken en of een toeschouwer man of vrouw is. Hierdoor is de exploitant van een scherm in staat de juiste content te kiezen voor de doelgroep op een specifiek moment.

Andere technologieën die opvielen doordat ze veelvuldig aanwezig waren op de expo waren 3D-schermen, interactieve schermen en ultra dunne schermen, in de vorm van zelfklevende folies voor op glas. Hierover binnenkort meer.

Ongelofelijk sfeervol

In mijn bericht van 1 april schreef ik over restaurant Inamo in Londen. Doordat ik gisteren en vandaag op de ScreenMedia Expo in Londen was had ik maandagavond de kans om het restaurant met eigen ogen te bekijken.

Binnenkort meer over deze expo en conferentie. Nu eerst een kort maar enthousiast verslag van mijn etentje bij Inamo.

Wat me meteen opviel was dat de techniek het restaurant eerder sfeervoller dan killer maakte. De beamers geven erg mooi licht en de verschillende geprojecteerde "tafelkleden" zorgen voor een kleurrijk geheel. Verder is het een restaurant waar je net als in veel andere restaurants gewoon door heel vriendelijke en professionele mensen bediend wordt. Alleen tijdens het bestellen komen er geen mensen aan te pas.

De interactieve tafels werken goed. De interface is heel intuïtief en als je toch per ongeluk een verkeerd gerecht aangeklikt hebt kun je het eenvoudig ongedaan maken. Als je via de interactieve menukaart op je tafel een gerecht bestelt, heb je het eten binnen een kwartier op je tafel. De afbeelding die je op je bord ziet verschijnen als je iets geselecteerd hebt geeft een goed beeld van wat je uiteindelijk krijgt. Zoals het bijgaande filmpje laat zien kun je tijdens het eten bekijken hoe je volgende gang klaargemaakt wordt.

En het eten bij Inamo is zo lekker als de plaatjes van het interactieve menu doen vermoeden. Mocht je binnenkort in Londen zijn, dan kan ik je dit restaurant in Soho van harte aanbevelen.

Videokunst wordt mainstreamkunst

“Op internationale biënnales zie je sporadisch nog een schilderij – de meeste ruimtes zijn verduisterd omwille van de vele kunstvideo’s.” Dat zegt recensent Sandra Smallenburg in het Cultureel Supplement van NRC Handelsblad van vrijdag 3 april 2009. Ook vrijwel alle musea tonen momenteel videokunst.

In de jaren 90 was dat wel anders, volgens Smallenburg. Af en toe was er in een uithoek van een museum wel eens wat videokunst te zien. En voor de echte liefhebbers was er het World Wide Video Festival. Als volwaardige kunstvorm werd het door de museale wereld echter niet beschouwd.

Smallenburg is wat betreft de hedendaagse videokunst in het bijzonder enthousiast over de presentaties van de kunstenaars Pipilotti Rist en David Claerenbout. Beiden hebben de ruimtes waarin zij momenteel exposeren, respectievelijk in Boijmans Van Beuningen en De Pont, met behulp van schermen en transparante gordijnen verandert in desoriënterende doolhoven. Het wordt de museumbezoekers gemakkelijk gemaakt me hoogpolig tapijt, matrassen of zitkussens. Voeg hier boeiende en confronterende beelden en bijpassende geluiden en muziek aan toe en het is te begrijpen dat zelfs voor puberende scholieren een uitstapje naar een museum geen straf meer hoeft te zijn.

Buiten de musea, in de open lucht is videokunst dagelijks te zien op het grote scherm aan de Zuidas in Amsterdam. Dit scherm zendt iedere dag tussen 6.00 uur en 24.00 uur uit. Sinds januari 2008 draait op het scherm naast kunst ongeveer 20 procent van de tijd reclame.

Bron: NRC
Bron foto: Still uit de video "The Stewarts have a party" van kunstenaar Hans op de Beeck

Augmented reality

In februari 2009 ging in de Verenigde Staten de animatiefilm Coraline in première. De reclamecampagne was in één woord bijzonder. In zeven grote steden waaronder New York, Chicago, Miami en Los Angeles verschenen interactieve winkelruiten met beelden uit de film. Het is de eerste campagne met publieke schermen in de open lucht die gebruik maakt van vijf verschillende technologieën: audio, video, hologrammen, bewegingsgevoelige camera's en augmented reality.

Eén van de leukste concepten vind ik het volgende augmented reality concept. In de film komen karakters voor die in plaats van ogen knopen hebben. De software achter de projecties is in staat gezichten en ogen van voorbijgangers te herkennen. Door op de plaats van de ogen knopen te projecteren gaan de voorbijgangers lijken op de karakters uit Coraline.

Deze film van Inwindow Outdoor, het innovatieve outdoor advertising bedrijf dat achter deze campagne zit, geeft een beeld van de mogelijkheden en de impact van deze vorm van adverteren.

Een ander voorbeeld van een Amerikaans bedrijf dat interactieve oplossingen biedt voor bijvoorbeeld winkelgebieden, luchthaven en stations is Monster Media. Dit filmpje laat een aantal van de campagnes zien die door Monster Media verzorgd zijn. Let vooral op de interactieve advertentie op de luchthaven aan het einde van het filmpje. Hierin zit een aantal mensen op een bankje. Als een voorbijganger voor een van de mensen gaat staan staat deze op en laat deze een boodschap zien.

Afleiding langs de weg

Billboards kunnen automobilisten afleiden. Met name ouderen blijken gevoelig voor deze afleiding. Dat blijkt uit onderzoek met 100 proefpersonen van het Monash University Accident Research Centre. Het onderzoek werd uitgevoerd in een rijsimulator.

Advertenties langs de weg blijken het vermogen van automobilisten om veranderingen in hun omgeving waar te nemen met gemiddeld een halve seconde te vertragen. Het gaat bijvoorbeeld om veranderingen zoals andere auto’s die van rijbaan veranderen.

Jessica Edquist, die het onderzoek heeft uitgevoerd, zegt dat overheden er verstandig aan doen regels op te stellen voor drukke en complexe locaties zoals kruispunten en afritten.

Bronnen: nabbnet.nl en monash.edu.au
Bron foto: cnmark op Flickr

Interactieve restauranttafels

Via je tafel een gerecht bestellen of een kijkje in de keuken nemen dankzij de webcam die daar hangt. Dat kan in het restaurant Inamo in Londen.

Het restaurant heeft interactieve tafels. Je kunt je eigen tafelkleed kiezen, de menukaart bekijken en zelfs een spelletje spelen op deze tafels. Er komt gelukkig nog wel een echte ober aan te pas om je eten te brengen.

Deze video laat fascinerende beelden zien van het restaurant.